Zadaniem projektowym była rozbudowa gmachu MSW przy ul. Rakowieckiej w Warszawie.
Układ projektowanego budynku został podporządkowany osiowości założenia z lat 50, oraz nawiązuje do układu grzebieniowego południowej strony ulicy Batorego. Nowy obiekt tworzą dwa punktowce zlokalizowane na przedłużeniu bloków D i E obecnego gmachu, spięte funkcjonalnie i komunikacyjnie na poziomie parteru. Dzięki takiemu układowi elewacja bloku F jest nadal eksponowana i widoczna od strony ulicy Batorego, dostaje jedynie nowej oprawy. Kompozycja wydziela przestrzenie dziedzińców i tworzy dynamiczne powiązania widokowe z otaczającymi terenami zielonymi.
Nowy budynek ma tonować monumentalizm istniejącego gmachu, zderzając powierzchnię pełnych ścian z lekkością przeszkleń, wprowadzając delikatne akcenty elewacyjne o kompozycji asymetrycznej oraz poprzez silne odwołania stylistyczne do tradycji przedwojennej architektury warszawskiego modernizmu.