Ideą projektu było wypełnienie pustej przestrzeni miejskiej wartościową tkanką, odtworzenie zabudowy pierzowej, wpisanie się w kontekst zabudowy śródmiejskiej praskiej strony Warszawy. Zdecydowaliśmy się na szerokie zastosowanie na elewacjach materiałów występujących lokalnie: ręcznie formowanej cegły, betonu i szkła.
Celem z punktu widzenia Inwestora i Projektanta była wygodna nowoczesna architektura, miejsce do mieszkania dla uczniów i nauczycieli SWPS, miejsce otwarte dla lokalnej społeczności, podnoszące jakość przestrzeni ogólnodostępnych tego fragmentu miasta, przywracające prestiż temu lekko zapomnianemu zakątkowi.
Inspirowały nas: lokalna zabudowa kwartałowa o charakterze śródmiejskim, otwarte ogólnodostępne podwórka, praskie detale ceglane, betonowa architektura przemysłowa o silnych rytmicznych podziałach zlokalizowana w bliskim sąsiedztwie.