Koncepcyjne zadanie projektowe związane z rozbudową jednego z warszawskich kampusów.
Celem projektu było zaprojektowanie HUBu edukacyjno-mieszkalnego. Zarząd uczelni wskazał architektom bieżącą potrzebę zapewnienia dodatkowych przestrzeni dydaktycznych, przestrzeni co-edukacyjnych i co-workingowych połączonych z częścią mieszkalną dla ludzi przyjeżdżających na kontrakty naukowe lub profesorskie.
Zdefiniowanie na nowo urbanistycznych wnętrz miejskich. Otwarcie wnętrz kampusu na otaczające go ulice i place. Określenie nowych połączeń funkcjonalnych i widokowych. Połączenie dwóch współistniejących funkcji dydaktyki i mieszkalnictwa i opakowanie ich w jeden nowoczesny budynek, z zachowaniem kolorytu miejsca. Uzupełnienie zabudowy pierzejowej bez stawiania zapór funkcjonalnych – swobodny przepływ ruchu pieszego przez budynek i jego patio. Wykorzystanie idei otwartości na potrzeby lokalnej społeczności w projektowaniu urbanistycznym i architektonicznym.
Lokalny koloryt post industrialnej części śródmieścia. Cegła, stal i szkło obecne w otaczającej budynek przedwojennej architekturze. Beton i rytmiczne podziały na fasadach budynków fabrycznych dalszego sąsiedztwa.
Utrzymana pierzejowość bryły, atrialny układ budynku z ogólnodostępnym patio, sprowadzenie parkowania do podziemia, odpowiednie operowanie podziałem funkcjonalnym budynków, wykorzystanie materiałów występujących lokalnie.
Forma budynku odzwierciedla jego funkcjonalny dualizm. Niższa część zorganizowana wokół wewnętrznego patio skrywa w sobie funkcję edukacyjną. Znajdują się tu sale wykładowe, aule czy pokoje do nauki w mały grupach. Z racji tego że budynek miałby na nowo definiować funkcjonalny „środek ciężkości” kampusu, uzupełnienie funkcji dydaktycznych są lokale gastronomiczne w parterze oraz kawiarnia w formie ogrodu zimowego na dachu. W części wyższej znajdują się małe mieszkania na wynajem, wszystkie zwrócone otwarciami widokowymi w stronę centrum miasta.